بررسی نگرش معلمان پایه ی اول و دوم ابتدایی شهر تهران نسبت به تحقق اهداف طرح ارزشیابی توصیفی در ابعاد بهبود یادگیری، بهبود بهداشت روانی

با توجه به اینکه طرح ارزشیابی توصیفی هم اکنون در کلیه مدارس ابتدایی کشور در حال اجرا است و جمعیت زیادی از دانش آموزان و معلمان با این طرح سروکار دارند، بررسی ابعاد و پیامدهای آن ضروری است. از طرفی با توجه به تاثیر رویکردهای مثبت و منفی مجریان طرح یعنی معلمان، در روند ارزشیابی توصیفی، این پژوهش نگرش معلمان پایه ی اول و دوم مدارس ابتدایی شهر تهران را نسبت به تحقق اهداف طرح ارزشیابی توصیفی در ابعاد بهبود یادگیری، بهبود بهداشت روانی دانش آموزان، مورد بررسی قرار می دهد. جامعه آماری این پژوهش محدود به مناطق1-2-4-5-9-12-13-14-15-16-19 شهر تهران بوده که از سال 83-1382 این طرح به صورت آزمایشی در این مناطق اجرا شده است. نمونه مورد مطالعه محدود به مناطق 1-5-9-14-19 شهر تهران بوده است. برای اجرای پژوهش و پاسخ به پرسش ها تعداد330 معلم در پایه اول و دوم ابتدایی از مدارس مشمول طرح ارزشیابی توصیفی به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته با طیف لیکرت بود. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده های این پژوهش، شاخص های آمار توصیفی مانند تهیه جدول فراوانی و درصد فراوانی و محاسبه میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد و همچنین به منظور نتیجه گیری و تعمیم نتایج به جامعه مورد نظر از روش های آمار استنباطی مانند آزمون t استفاده گردید. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که معلمان در مورد هر سه سوال مطرح شده در این پژوهش نگرش مثبتی داشته و معتقدند ارزشیابی توصیفی تاثیر مثبتی بر تسهیل فرایند یاددهی – یادگیری، سلامت روحی و روانی و بهبود یادگیری دانش آموزان داشته است.